Skattaskjól í Panama: hreint listform
Eftir að hafa lesið þessa frétt, þá fór ég að forvitnast um skattalega meðhöndlun í Panama. Smá gúggl leiddi mig inn á þessa síðu.
Þetta er nokkuð kostulegur vefur sökum þess að hann upplýsir fólk hvernig það á að framkvæma skattsvik með því að segja fólki nákvæmlega hvað það má alls ekki gera. Væntanlega er þetta skrifað í þessum stíl til að forðast hugsanlegar lögsóknir, en þeir mega eiga það að þessir fjármálamenn sýna ótrúlega hugkvæmni. Creative accounting er greinilega listform :)
Hér er til dæmis útskýring á því hvernig menn geta tekið peninga út úr offshore reikningum án þess að borga skatta með því að 'lána' sér peninga, en hætta svo að borga af láninu eftir 5-6 ár, þegar skylda til að geyma bókhaldsgögn rennur út. Þannig er hægt að má út sönnunargögnin, og varla ferð þú sjálfur að innheimta lánið sem þú gafst sjálfum þér:
Is there any way to bring money onshore and pay taxes later or never? How about a loan or mortgage? What if an offshore corporation was to lend you money, or give you a mortgage? To be a valid mortgage, you would have to pay interest payments of course just like a normal mortgage (or loan). The following is an illegal loophole we do NOT recommend to anyone. In fact, this is a good example of where tax planning can become tax evasion: After 6 or 7 years, depending on the jurisdiction, records can be destroyed legally (and should be!). After that period one could theoretically stop making payments and default on the mortgage. At that point the only person that would know would be the offshore corporation since it ceased to received payments. If the offshore corporation doesn't come after you for the money, who would? Your records would all be destroyed after 6 or 7 years so nobody would know.
posted by kjartan at 17:39
6 Comments:
Mars 2004 (RÚV og DV):
Fé sem félagið Biotek Invest, frá Lúxemborg, fékk fyrir að selja hlutabréf í deCode rann til fyrirtækis í Panama sem nú er rannsakað vegna peningaþvættis. Kári Stefánsson, forstjóri Íslenskrar erfðagreiningar, og Hannes Smárason aðstoðarforstjóri keyptu bréf í Fjárfestingarbanka atvinnulífsins í gegnum félag sem var skráð á sama stað og Biotek Invest og er upprunnið í Panama. Þetta kemur fram í DV í dag. Kári Stefánsson segir þetta skáldskap sem hann svari ekki.
Upphaf málsins er að greint var frá því í DV í byrjun febrúar að deCode hefði borgað óþekktu fyrirtæki 400 miljónir króna í þóknun vegna sölu á 17%% hlut í deCode til Íslendinga. Þetta fyrirtæki, Biotek invest, var stofnað hálfum mánuði eftir að skrifað var undir samningana hér á landi. Annað fyrirtæki, Damato Enterprises í Panama, leysti Biotek invest síðan upp. Ekki hefur komið fram hvert hlutverk Biotek invest var við sölu á bréfunum í deCode hér á landi. Kári Stefánsson forstjóri neitaði því að nokkuð af þeim peningum hefði runnið til sín eða Hannesar aðstoðarforstjóra.
Skömmu eftir að Biotek invest var stofnað var nýtt félag stofnað á sama stað í Lúxemborg. Félagið heitir Lisfield Holding og notuðu Kári og Hannes félagið til að kaupa 3,5% hlut í Fjárfestingabanka atvinnulífsins fyrir um 800 miljónir króna, haustið 1999.
Aðstandendur og endurskoðendur Biotek og Lisfield eru sömu einstaklingar. Eigendur Lisfield eru tvö panamísk fyrirtæki. Damato Enterprises, sem leysti Biotek upp, er skráð til heimilis hjá Lögfræðifyrirtæki í Panama en lögfræðifyrirtækið er flækt í rannsókn á peningaþvætti í fjórum löndum. Þá eru stjórnarmenn í þeim félögum sem eiga Damato rannsakaðir vegna fjársvikamála í Perú og Nikarakúa.
Ekki hefur verið sýnt fram á bein tengsl milli Damato Enterprises, sem tengist rannsóknum á fjársvikamálum og peningaþvætti, og félaginu Lisfield Holding sem keypti hlut Kára og Hannesar í fjárfestingabankanum.
Kári Stefánsson, forstjóri Íslenskrar erfðagreiningar, sendi frá sér yfirlýsingu í morgun. Þar segir hann fréttir af þessu máli líklega hafa verið skrifaðar til að gefa í skyn að þeir Hannes hefðu stundað vafasöm viðskipti með hlutabréf í deCode. Það sé skáldskapur sem hann svari ekki. Hann segir rétt að þeir Hannes hafi keypt hlut í Fjárfestingabankanaum en fjárfestingabankinn sjálfur hafi fjármagnað kaupin og þau hafi ekkert með suður-amerísk ríki að gera.
Kári segir að kaup á hlutabréfum í bankanum hafi verið gerð í gegnum fyrirtæki í Lúxemborg sem hafi haft þann einn tilgang að eiga bréfin enda hafi verið alsiða á þeim tíma að hýsa hlutabréfaeign í slíkum fyrirtækjum. - Rúv greinir frá.
Mikilvægt atriði er varðar Biotek Invest sem sjaldan er rætt er eftirfarandi:
Þegar Kári, Hannes, Bjarni Ármannsson og aðrir bankamenn sögðu þjóðinni frá markaðssetningunni á deCODE hlutabréfunum þá sögðu þeir að íslenskir bankar hefðu keypt bréfin, og að verðið hefði verið $15 á bréf. Frá þessu var greint í fjölmiðlum sumarið 1999, og á þennan hátt skýrðu bankarnir þetta fyrir viðskiptavinum sínum.
SEC skjölin sýna hins vegar að þeir voru að villa um fyrir almenningi. Þeir voru að ljúga að fólkinu sem þeir voru að markaðssetja bréfin til á s.k. gráum markaði.
Í fyrsta lagi voru bréfin ekki keypt af íslensku bönkunum; þau voru keypt af Biotek Invest. Í öðru lagi var verðið ekki $15; það var $7.50. Þetta kemur fram í S1 skjölunum sem eru aðgengileg hjá SEC.
Hins vegar var klausa í samningnum við Biotek Invest sem sagði að ef það tækist að halda hlutabréfaverðinu á gráa markaðnum yfir $15 til ársloka 1999, og Biotek Invest tækist að koma a.m.k. helming bréfanna til almennings, þá myndi Biotek Invest greiða deCODE $15 fyrir bréfið (samtals 5 milljón bréf). Tækist þetta allt þá fengi Biotek Invest 7% í þóknun sem eru umræddar 400 milljónir króna, sem fjallað er um í athugasemdinni hér að ofan.
Augljóslega var hér verið að svindla á skattinum og öðru, m.a. með hjálp ríkisbankanna. En grófasta svindlið er hins vegar þessi skilyrðisbundni samningur við Biotek Invest.
Með því að ljúga að almenningi að deCODE hefði selt bönkunum bréfin á $15 (þegar raunin var $7.50) beitti deCODE lygum til að pumpa upp verðið á gráa markaðnum sumarið 1999.
Og þar sem gífurlegir hagsmunir voru fyrir deCODE að fá $15 fyrir bréfin en ekki $7.50 er augljóst að öll PR starfsemi þeirra í gegnum fjölmiðla og sölustarfsemi bankanna frá sumri til enda 1999 beindist að því að halda verði bréfanna á gráa markaðnum yfir $15. Þetta tókst með miklum "ágætum".
Þessi skilyrðisbundni samningur var falinn gagnvart almenningi og því annað dæmi um blekkingar sem deCODE beitti til að hækka verð bréfanna, sem fór úr öllum böndum seinni hluta árs 1999.
Nú voru á þessum tíma í gildi almenn lög um góða viðskiptahætti, sem lögðu bann við því að hagnast í viðskiptum með því að veita misvísandi upplýsingar. Auk þess hafa allar þessar upplýsingar um svik deCODE legið fyrir frá þeim tíma sem deCODE var skráð hjá NASDAQ. Þess utan er ljóst að almenningur tapaði stórum fjármunum út af þessu svindli. Samt hafa stjórnvöld aldrei sýnt því áhuga að rannsaka eða kæra þetta mál.
Af hverju?
Maður á ekkert rosalega erfitt með að trúa þessu öllu upp á Hannes Smára. Hann var náttla í skóla í Bandaríkjunum á sama tíma og Jeff Skilling hjá Enron var hetja allra viðskiptamanna. Mottóið hans var að græðgi væri góð og að maður ætti alltaf að taka hagnaðinn fyrirfram, því að annars hagnast einhverjir aular á þínum snilldar ákvörðunum.
Hvort að Kári Stef hafi vitað um allt þetta er ég ekki viss um en vísindamenn geta oft dottið í þá gryfju að hugsa um "the greater good". Trúa of mikið á ágæti verka sinna og réttlætt braskið með því að tilgangurinn helgi meðalið.
Ástæða þess að ekkert hefur gerst hér á landi eru tvær.
1. Hluthafar á Íslandi þekkja ekki rétt sinn og kæra aldrei fyrirtækin sem svindla á þeim.
2. Dabbi er besti vinur Kára.
Djöfulsins viðbjóður.
Dóttir mín setti fermingarpeningana sína í deCode á sínum tíma.
Verði þessum vesælu hundum að góðu.
PEX
Ja hérna hér - Augnablik ég þarf að fara að æla - Kem sennilega ekki aftur seinna - hvorki gott fyrir sál eða líkama.
UXA
Hver lætur dóttur sína kaupa hlutarbréf fyrir fermingarpeningana sína,,,,,var einhver að vonast eftir gróða ??? gigirrí gigirrí
Skrifa ummæli
<< Home